zapraszamy do zapoznania się z tekstem (jak w temacie), który spokojnie można by też umieścić w dziale "Bezpieczeństwo" !
Autor: dr Piotr Kunysz
http://www.signx.pl
fragment z książki "Kitesurfing - bezpieczny i łatwy", Almapress, 2008
Pytanie postawione w tytule można rożnie interpretować, ale chciałbym, aby odczytane było jako zapytanie o dolną granicę wieku, w którym można rozpocząć uprawianie kitesurfingu (naukę i pływanie).
Problem w odpowiedzi na to pytanie wiąże się z tym, że należy wziąć pod uwagę uwarunkowania techniczne i rozwojowe, a już na pewno nie można sugerować się wiekiem, w jakim rozpoczyna się naukę innych sportów, czasami bardzo pokrewnych (np. snowboard).
Specyfika kitesurfingu, a zwłaszcza względy bezpieczeństwa, wymagają bowiem szczególnych dyspozycji, które musi spełniać każdy pływający.
Uwarunkowania techniczne
Uprawianie kitesurfingu wymaga użycia odpowiedniego sprzętu oraz odpowiednich warunków wodnych i wiatrowych. I mimo że producenci sprzętu kite'owego wypuszczają na rynek małe rozmiary latawców (np. OZONE – 3 m + 15-metrowe linki) oraz krótsze i lżejsze deski (głównie z przeznaczeniem dla kobiet) nie oznacza to, że można pod taki latawiec podczepić dziecko.
Podawane w dyskusjach dane mówią o wadze 35-40 kg jako granicznej, poniżej której nawet: z małym latawcem nie można wchodzić na wodę. Z jednej strony jest w tym trochę racji, ale skoro mając 40 kg i używając stosunkowo dużej deski oraz odpowiedniego do warunków wiatrowych latawca można pływać, to dlaczego nie można pływać na tej samej desce z jeszcze mniejszym latawcem ważąc 30 kg? Wydaje się, że wyznacznik wagowy nie do końca powinien być tym głównym, decydującym. Cóż bowiem miałyby począć te wszystkie osoby, które mało ważą a mają odpowiedni sprzęt, a przede wszystkim dorosły do kitesurfingu?
Oczywiście można negować używanie małych latawców przez osoby lekkie, podając chociażby jako kontrargument fakt, że małe latawce są z reguły bardzo szybkie, ale jeśli wiąże się to tylko z opanowaniem pewnych umiejętności, to znaczy że można!
Innym, dość ważnym czynnikiem, który w powiązaniu z niską wagą może stanowić przeszkodę w uprawianiu kitesurfingu, jest wzrost. Oprócz tego, że w połączeniu z niską masą ciała stanowić może problem w doborze sprzętu (obwód pasa a trapez), to podstawowym problemem jest głębokość akwenu. I o ile w idealnych warunkach można mieć do dyspozycji różną jego głębokość i na niej prowadzić naukę, o tyle w sytuacji akwenu, którego głębokość rozpoczyna się np. od 80 cm, płytka woda będzie uniemożliwiała stawienie skutecznego oporu latawcowi w pozycji stojącej na dnie uczącym się o wzroście od 100 do 130 cm.
Uwarunkowania rozwojowe
O wiele ważniejsze, a może i najważniejsze, zakładając, że czynniki techniczne nie będą stanowiły problemu, wydaje się ustalenie dolnej granicy wieku, w którym można rozpoczynać przygodę z kitesufingiem na podstawie rozwoju fizycznego i psychicznego człowieka.
Wydawać by się mogło, że najodpowiedniejsza mogłaby być końcówka okresu przedszkolnego (6 lat), kiedy to dzieci przeżywają „złoty okres motoryczny". Dzieci w tym wieku przechodzą bowiem znaczny wzrost sprawności ruchowej, szybko uczą się nowych czynności i ogólnie przeżywają „okres głodu ruchowego”. Nie można jednak przeceniać tego okresu i mimo że literatura dotycząca wychowania fizycznego wskazuje ten okres jako sprzyjający procesowi nauki (duża potrzeba ruchu, duża wrażliwość na bodźce i czynniki oraz dostateczny poziom dojrzałości (motorycznej, umysłowej i społecznej), to uważam, że w przypadku kitesurfingu najważniejsza jest dojrzałość umysłowa i społeczna.
Rozpoczynający przygodę młody kitesurfingowiec oprócz czynności ruchowych musi być przede wszystkim przygotowany emocjonalnie do pływania, które wiąże się z szybkim podejmowaniem decyzji, odpowiedzialnością, trzeźwością umysłu określaną jako zachowanie zimnej krwi, itd. I o ile motorycznie może być on bardzo sprawny i prawidłowo rozwinięty, o tyle w sytuacjach trudnych może nie podołać (mam w pamięci sytuacje, w których nawet dorośli kitesurfingowcy popełniają szereg błędów). Niestety kitesurfing nawet w najlepszych warunkach to obcowanie z żywiołami – wiatr, woda... i w żaden sposób nie można zwieść się porównaniom: „...no a przecież na snowboardzie jeżdżą już 4-5-latkowie, a na nartach nawet dzieci 2-letnie".
W związku z tym uważam, że dopiero dzieci w wieku szkolnym (9-10 lat), powinny rozpoczynać naukę pływania na kite. Nie może to być jednak sztywną zasadą, ponieważ każde dziecko jest inne i oprócz oceny indywidualnego poziomu rozwoju emocjonalnego należy wziąć pod uwagę nastawienie samego dziecka. Jeśli będzie ono podchodziło do tego świadomie i entuzjastycznie – nauka powinna zakończyć się powodzeniem, a zachowanie na wodzie będzie odpowiedzialne.
Analizując opisywany w literaturze rozwój 9-10-latków, wydaje się, iż są one już o wiele bardziej dojrzałe. Dziecko zaczyna realnie myśleć, potrafi się skoncentrować, jego zdolności obserwacji są o wiele większe, a co najważniejsze potrafi samodzielnie myśleć i przewidywać. Oprócz tego wiek 9-10 lat to okres dalszego wzmocnienia fizycznego – największe tempo rozwoju poszczególnych cech motorycznych (zwinność, szybkość), najłatwiejsze przyswajanie ruchów. Okres ten nazywany jest II apogeum motorycznym.
Myślę, że oczywisty jest również fakt (i to nie tylko w przypadku dzieci), iż osoba rozpoczynająca przygodę z kitesurfingiem musi potrafić pływać i według mnie, musi to być pływanie na dobrym poziomie. Kitesurfing to sport wodny i często zdarzają się sytuacje, kiedy trzeba dopłynąć wpław do deski (pod wiatr – będąc podczepionym do latawca) lub utrzymać się w pozycji na plecach na wodzie przed startem. Muszą więc to być dobre umiejętności pływackie, a na dodatek wiązać się muszą ze wspomnianym wcześniej przygotowaniem emocjonalnym – panika bowiem podczas pływania w trudnych warunkach nie prowadzi do niczego dobrego.
więcej w:
oraz na: http://kitesurfing.wieszjak.pl
CDN
