Jasmine pisze:Staram się się w tym wszystikm odnaleźć - nie potrafię, może jestem egoistką, ale nie umiem, widzieć pozytywy tego sportu... spotru który w hierarchii wartości zajmuje nipodzielną pierwsza lokatę...
Nie mam szans i nie mam juz sił na walkę z kitesurfnigiem....
Poddaję się....
Bycie z człowiekiem który uprawia kite-surfing to igranie z ogniem, ogniem który zawsze parzy tylko opażenia nie zawsze sa widoczne na pierwszy rzut oka...
A ja Wam powiem, że mam dziewczynę, która akceptuje moje zainteresowania w pełni. Myślę, że jest to kwestia podejścia obu stron. Jeżeli ona ma co zrobić ze swoim czasem kiedy ja jestem na wodzie, a ja z kolei wyznaczam sobie ramy czasowe to wszystko jest ok. Mozna sie dogadac. No chyba że to już stało się nałogiem, taki kompletnie niekontrolowanym to może być problem. Ale zawsze należy o tym rozmawiać i ustalić sobie ramy. Moze to nie kite jest tu problemem tylko wogóle coś się między Wami psuje. Znam to z autopsji ... czy to będzie kite czy narty czy inny sport - jezeli sie cos psuje to nic nie pomoze zmiana czy rezygnacja z pasji.
że udało Wam sie dogadać z kolesiem.. Daj znać jak coś więcej załatwisz.. Pozdrowienia dla Asi..
stokrotka jest dzielna podziwiam ją nie za to ze tak do tego podeszła tylko za to jak sie zachowała bo ja bym nie mógł 
